Prof. Madya Datuk Mohd Asri Dan Datuk-Datuk
>> Thursday, October 18, 2012
PROF MADYA DATUK MOHD ASRI DAN DATUK-DATUK
Saya telah membaca luahan hati Prof. Madya Datuk Mohd Asri dalam Sinar
Harian, Jumaat 12 Oktober 2012 yang lalu. Beliau membicarakan perasaannya sendiri
mengenai gelaran Datuk yang dikurniakan oleh istana Perlis kepada beliau.
Antara persoalan yang menganggu beliau ialah adakah beliau perlu memakai
gelaran itu, atau tidak memakainya dengan mengekalkan panggilan namanya yang popular di
kalangan peminat-peminatnya, sebagai Dr.
Asri atau Dr. MAZA?
Bagi saya, beliau memang layak mendapat gelaran tersebut, iaitu Datuk Arif
Perkasa. Serahkanlah sahaja kepada orang ramai apa yang hendak mereka panggil kepada
Datuk? Dr. Asrikah? Dr. MAZAkah? Datuk Mohd Asrikah? Dan sebagainya. Tidak
ada apa-apa masalahnya.
Takkan beliau hendak melarang pula, bila ada orang yang memanggil beliau
Datuk?
Lagi pun setiap pemberian, penganugerahan orang, tidak kira daripada siapa sahaja,
perlu dihargai dan dihormati. Demikian juga dengan pengurniaan gelaran Datuk,
dan penghargaannya ialah dengan memakai gelaran tersebut, kalau tidak secara
umum pun, secara terbatas pada atur-acara atau surat-surat resmi.
Umpamanya, kalau Datuk Mohd Asri hendak menulis warkah kepada pihak istana
negeri Perlis, tentulah tidak wajar kepada beliau untuk tidak menggandingkan
gelaran Datuk di pangkal nama beliau?
Lagi pun pada umumnya yang memanggil datuk bukannya orang yang empunya diri
yang begelar datuk kepada dirinya, tapi orang lain yang mengerti adab sopan dan
budi bahasanya ketika berbicara.
Menteri Besar Kelantan. YB Nik Aziz Nik Mat, terkenal dengan panggilan Tok
Guru, dan sbelumnya Ustaz, dan ada juga yang meamanggil “Ayah Ziz” juga
dikurniakan gelaran Datuk. Dan sampai kini pun orang ramai, khususnya rakyat
Kelantan, lebih suka mengenali dan memanggil beliau dengan panggilan “Tok
Guru”. Nampaknya tidak ada masalah kepada beliau.
ai
Saya kenal dengan seorang ahli politik yang berjawatan yang dikurniakan
dengan sebuah gelaran Datuk. Pada peringkat awalnya, beliau keberatan untuk
menggunakan gelaran tersebut kerana hendak mempertahankan semangat kemarhaenanya
di kalangan rakyat jelata. Pada surat-surat dan urusan-urusan resmi pun beliau
tidak menggunakan gelaran yang diberikan itu.
Akhirnya pihak pemberi gelaran bertanya kenapa beliau tidak memakai gelaran yang dikurniakan itu?, Tidak sukakah?
Justeru itu beliau terpaksa memakai gelaran yang dikurniakan itu di mana-mana sahaja tanpa kekok-kekok sampai ke akhir hayatnya.
Saya juga tahu ada mereka yang dikurniakan gelaran datuk akan bermasam muka
malah marah, jika beliau tidak dipanggil dengan gelaran datuk itu. Saya juga
tahu ada sesetengah datuk yang enggan menghadiri majlis-majlis jiran tentangganya
sekali pun, kerana katanya gelaran datuk yang dikurniakan kepadanya itu tidak
melayakkan beliau untuk hadir dan bercampur gaul dengan masyarakat umum di majlis-majlis
seperti itu.
Kita juga tahu, ada orang-orang yang berusaha keras semata-mata untuk
mendapat kurniaan datuk atau lain-lain kurniaan, dan mereka sanggup
mengeluarkan beberapa banyak belanja sekali pun untuk mendapat gelaran
tersebut. Dan tidak jarang juga mereka ini menjadi mangsa penipuan.
Kita juga tahu ada orang-orang yang tidak dikurniakan sebarang gelaran pun
sanggup menggunakan gelaran di pangkal nama mereka, semata-mata dengan tujuan untuk mengabui
mata masyarakat dan juga dengan tujuan untuk menipu orang ramai dengan status
mulia mereka konon.
Saya juga kenal dengan seorang manusia yang berminat untuk mendapat gelaran
datuk. Tapi bila dikurniakan dengan gelaran itu, dia semacam tidak kenal langsung
dengan sahabat-sahabatnya, seperti saya yang tidak bergelar datuk ini.
Pendeknya ada bermacam-macam ragam manusia dengan gelaran datuk.
Dalam hal ini, terserahlah kepada pihak yang menerima gelaran-gelaran itu
untuk menilai dan menggunakannya mengikut kebijaksanaan masing-masing. Begitu
jugalah dengan YBhg. Prof. Madya Datuk Mohd Asri.
Datuk Yusuf Zaky Yaacob
Memabca tulisan Datuk Mohd Asri itu, saya segera teringat kepada
Allahyarham Datuk Yusuf Zaky Yaacob, seorang penulis, seorang ulamak dan
seorang usahawan terkenal yang buah fikirannya sentiasa segar dan bernas
.
.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Datuk Yusuf Zaky Yaacob, no tiga dari kanan.
Mereka berdua, Mohd Asri dan Yusuf Zaky masing-masing telah dikurniakan dengan gelaran Datuk oleh pihak istana, cuma seorang telah meninggal dunia [semoga Allah cucuri rahmat ke atasnya], iaitu Allahyarham Datuk Yusuf Zaky Yaacob dan seorang lagi masih hidup, Datuk Mohd Asri. Seorang di negeri Kelantan, dan seorang lagi di negeri Perlis.
Pada suatu hari Allahyrham menjemput saya makan tengah hari di rumah beliau
dan mengajak saya menumpang keretanya dari pejabat Syarikat . Dian Sdn. Bhd, di
Lundang ke rumah beliau di Kampung Paya Purnama.
Dalam perjalanan itu, bila kami sampai hampir dengan rumah beliau, beliau
pun memberitahu saya, katanya beberapa hari yang lalu, beliau telah menerima
panggilan telefon dari seseorang yang tidak dinamakannya memberitahu bahawa
pihak istana ingin menawarkan sebuah kurniaan
gelaran kepadanya.
Tapi katanya dia telah menolak tawaran itu. Bila saya bertanya kenapa beliau
menolaknya, beliau hanya menajwab ringkas, “Susah.....”. Dan percakapan kami
mengenai perkara tersebut terhenti setakat itu sahaja.
Dan beberapa hari kemudian, bila saya bertemu dengan beliau, Allahyarham memberitahu
saya sekali lagi, bahawa orang yang sama menelefon beliau, meminta beliau
supaya menerima tawaran gelaran yang tersebut.
Allahyarham memberitahu, beliau masih menolak tawaran dari istana itu.
Beliau tidak juga menamakan siapakah orang tersebut. Walau bagaimana pun sudah
pasti, orang itu seseorang yang
mempunyai hububngan rapat dengan pihak istana pada waktu itu.
[Beberapa tahun kemudian, dalam beberapa siri rententan peristiwa yang diceritakan, saya pasti orang
yang dimaksudkan oleh beliau itu ialah seorang tokoh].
Beberapa hari kemudian bila saya bertemu
beliau sekali lagi, beliau memberitahu orang yang sama menelefon beliau
sekali lagi. Katanya orang itu memberitahu, bahawa beliau tidak patut menolak
tawaran tersebut, tentulah ada sebabnya pihak istana memiih beliau untuk
diberikan kurniaannya itu . Orang itu “meminta” beliau berfikir semula dan
memberi jawapan dalam masa yang terdekat.
“Kalau begitu, “katanya, “hamba kena terima juga tawaran tersebut. Tak
apalah...”.
Beberapa hari kemudian, secara kebetulan saya bertemu dengan seorang pembantu
beliau, Wan Yusuf di bandar Kota Bharu. Beliau memberitahu saya, dia baru
sahaja membeli sebilah keris untuk “ustaz”. Yang dimaskudkan “ustaz” itu ialah
Datuk Yusuf Zaky Yaacob.
“Buat apa beli keris?”, tanya saya.
“Ustaz nak pakai pergi ke istana”. Seterusnya beliau bercerita lagi, “Nak
beli yang mahal ustaz tak mahu, kerana hulunya dibuat daripada gading gajah,
binatang tak disembelih”.
Akhirnya Yusuf Zaky Yaacob yang sekian lama dipanggil dengan panggilan
“Ustaz” oleh semua lapisan masyarakat, baik tua, muda, atau kanak-kanak, telah
dikurniakan dengan gelaran Datuk.
Namun begitu orang-orang yang lebih dekat sedikti dengan beliau memanggilnya
“Abang Suh”, sementara di kalangan keluarganya yang masih muda, seperti anak-anak
saudaranya, tetap memanggilnya “Ayah Suh”.
Setelah beliau dikurniakan dengan gelaran Datuk pun, masih ramai orang yang
memanggil beliau dengan panggilan “Ustaz”, terutama di kalangan anak-anak
buahnya di tempat kerja, atau memanggilnya “Abang Suh”, seperti kami.
Kami hanya menggunakan panggilan Datuk ini bila menyebut nama beliau di
majlis-majlis rasmi yang dihadiri oleh orang-orang ramai, terutama sekali di
kalangan orang-orang yang bergelar.
Demikian juga panggilan datuk tersebut digunakan oleh sahabat-sahabatnya
atau rakan-rakan sebaya dengannya yang juga bergelar datuk atau sebagainya, dan
juga di kalangan kakitangan kerajaan yang berhubung dengan beliau.
Surat-surat yang dihantar kepada beliau, khususnya surat-surat rasmi dari
kerajaan sudah tentu menggunakan gelaran Datuk pada sampul surat dan
kandungannya.
Nampaknya tidak ada apa-apa masalah kepada beliau dengan nama apa pun beliau
dipanggil, Datukkah, Ustazkah atau Abang Suhkah? Terserahlah kepada
penggunanya, asalkan tidak menggunakan nama yang keji dan buruk.
Ada beberapa perkara yang diceritakan oleh beliau kepada saya, di waktu dan
di tempat yang berlainan berhubung dengan perkara itu. Tapi mohon maaf, saya
tidak boleh mendedahkannya kerana terlalu personal.
Saya hanya boleh mengatakan, ia merupakan satu ingatan yang ikhlas kepada
saya yang akan menjadi kenangan sepanjang masa.
Demikianlah saya harap apa yang dihadapi oleh Allahyarham Datuk Yusuf Zaky
Yaacob ini menjadi pedoman yang berharga, khususnya kepada Datuk Prof. Madya Mohd Asri
yang baru sahaja beberapa bulan menerima gelaran Datuk dari pihak istana kerana
mengenangkan sumbangan-sumbangan beliau yang besar kepada negeri itu, khsusnya
dan negara Malaysia amnya.
END.Pr.Pr.Pr.Pr.Pr.Pr.PrEnd
0 comments:
Post a Comment